pati odpowiada #2
Pamiętacie jeszcze mój poprzedni tekst z cyklu „pati odpowiada„? W tym tygodniu znów zostałam nominowana do Liebster Blog Award – zabawy, która jest nagrodą dla blogera za pracę, jaką wkłada w swoją stronę i twórczość – i to aż 4 razy! Zanim zdążyłam odpowiedzieć na pierwszy zestaw pytań, już otrzymywałam wiadomość o kolejnej nominacji – i to Read More
Dzisiaj chciałabym być niegrzeczna
Mam na sobie obcisłą małą czarną i eleganckie szpilki na splecionych nogach. W smukłych palcach nerwowo obracam długiego papierosa, na którego białej bibułce odcisnęłam ślad czerwonej szminki. W nozdrza kłuje mnie powietrze duszne i ciężkie od klubowego dymu. Sączę martini w trójkątnym kieliszku; w tle słyszę dudnienie basów, błyskają kontrastowe światła stroboskopów. Dzisiaj chciałabym być Read More
Dzień, w którym zdejmę obrączkę z palca
Abonent jest czasowo niedostępny.
Zapalę papierosa i usiądę przy oknie z widokiem na rozświetlone nocą miasto. Odłożę zapalniczkę na stole obok wazonu z białymi różami i zaciągnę się mocniej dymem. Zerknę przez szybę na rozpędzone samochody w ciemności i pomyślę o dniu, w którym jechaliśmy razem do Gdańska. Gdzieś wśród polnych dróg i lasów zacisnęłam dłoń na jego udzie i poprosiłam, by zjechał na bok, a gdy zatrzymał auto na opuszczonej polanie, po prostu rozpięłam jego rozporek i wsunęłam głowę pod kierownicę. Zgaszę papierosa i będę wiedzieć. Że jakaś kurwa robi mu dzisiaj to samo.
Ostatni gorzki shot i lukier ze wspomnień
Ja. Ty. Światła miasta nocą. Nasze dłonie mijają się gdzieś obok siebie. Nie mam odwagi dotknąć Twoich palców, choć bardzo pragnę poznać fakturę Twojej skóry. Czuję Twoje ciepło, nie słyszę słów. Mówisz mi o miejscach, do których chętnie byś mnie zabrał, gdybym jutro nie wychodziła za mąż.
ANOREKSJA, BULIMIA – moja historia
Odkąd sięgam pamięcią, zawsze kochano mnie warunkowo. Za dobrą ocenę z matematyki. Za wygrany konkurs ortograficzny. Za starannie spleciony warkocz, którego nienawidziłam, bo bolała mnie od niego skóra głowy i ściśnięte włosy. Za ładny rysunek, który namalowała moja matka, bo ja nie potrafiłam rysować i nie pozwolono mi oddawać moich rysunków na plastykę. Czułam wtedy, Read More
O mnie
Lubię piękne słowa. Lubię uczyć się słów. Czasem siadam w fotelu przy oknie i szukam w słowniku zgrabnych kompozycji liter. Zapamiętuję wyrazy. A potem wplatam je w zdania, które płyną prosto z serca. Czasem błądzę po krawędziach znaczeń. Bawię się hasłami, krzyczę emocjami i mówię to, czego nie mam na myśli. Wieczorami żyję pasją. Namiastką marzeń, których nie zdążyłam wypowiedzieć na głos. Jestem sobą za kurtyną słów utkanych z inspiracji.
Mam 22 lata, lubię kawę i kocham życie.
Spełniam marzenia. A Ty?